Yazar: admin

İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıklar Ana Bilim Dalı’nın duayen Öğretim Üyesi Prof. Dr. Agop Kotoğyan erken sayılabilecek bir yaşta (16 Şubat 2018) hayatını kaybettiğinde tıp dünyası ona ağlıyordu. İlk gençlik yıllarımda Agop Bey’in pek çok hikâyesini dinlemiştim. Bu söyleşi öncesinde şirketimizin ulaştırma görevlisi Vahan Şadoğlu’na ‘Cildiyeci Agop Bey’i dumuş muydun?’ diye sorduğumda, ‘Küçük yaşta saçlarım dökülmeye yüz tuttuğunda annem beni ona götürmüştü’ cevabını vermesi de yukarıda anlattıklarımı destekler mahiyetteydi.

Alzheimer hastalığı teşhisi konulan ressam William Utermohlen’in, hastalığının başladığı 1995’ten ölümüne kadar 5 yıllık sürede, hatırladığı kadarıyla kendi portrelerini tuvale yansıtmıştır. Bu sürede yaptığı otoportreler, Alzheimer hastalığının kendisinde nasıl ilerlediğini gözler önüne sermektedir. Portrelere bakıldığında ressamın önce korku ve yalnızlığı, sonra isyanı ve öfkesi, ardından da utancı ve ıstırabını görebiliyoruz. Yaptığı resimlerden belli yeteneklerinin ne zaman kaybolduğu adım adım izlenmektedir. Bilim insanları, Alzheimer hastalığının sanat yeteneklerini mahvetmiş olmasına karşılık Utermohlen’in yaratma arzusunu engelleyememesi karşısında çok etkilenmiştir.

Kitap; Selim Ölçer’in emeğini, mücadele tarzını, TTB’ye katkılarını gelecek kuşaklara, genç hekimlere ve topluma aktarması bakımından, ayrıca TTB’nin yakın tarih hafızası açısından önemli bir kaynak.

Fatih Balkan’ın geçtiğimiz mart ayında çıkan Lacivert Ülke isimli kitabı Dostoyevski’nin Ecinnileri tadında bir alt metin ile okuyucuyu başı sonu olmayan bir yolculukla baş başa bırakıyor. Lacivert Ülke pek çok roman gibi hatırlama ve hatırladığını dile getirme üzerine kurulu olay örgülerinden oluşuyor olsa da katmanlı yapısı ile okuyucuyu içindeki matruşkalara doğru zorlu bir yolculuğa da çıkarıyor. Hem de ne yolculuk?

Gönül Malat(21.11.2017) Hep başka sahillere doğru sürüklenen bizZaman adlı denizde bir gün, bir lahza içinDemirleyemez miyiz? * Kent daha Kasım’ın başında erkenden beyaza bürünmüştü. Su kristalleri güneşin tamahkarlığı ile parıldayarak dans ediyordu. Şükran buna pek alışkın değildi. Karla kaplı yoldan ufak ve dikkatli adımlarla meşhur kahvaltı salonu yazan yere daldı. Çok acıkmıştı. Hafta içi olduğundan […]

II.kimin uykusu bu benim kucağımda şimditavanda ışıklar, gece tavandaışıklardan düz, çapraz çizgiler,dışarıyı içeriye doğru, kapalı pencerelerdengeçiyor ışık, kırılıyor tavanda; bir akrobatınesnekliğinde açıp oturuyor bacaklarınıgitgide terbiyesizleşiyor, tavanda ışıltılıparmaklıklar; sıcak bir hapishane burasıgitarı kocamanmış, maviymiş, direnişmişboyanmış düzenedev kadınlar erkeksi; bütün bir insanlıktarihini taşıyormuş sırtındabu benim kollarımda sarmaş dolaş çaprazbağları bir dizin kopmuşitinayla kesilir atların, koşu atlarının,bir gece […]